ملحف

لغت نامه دهخدا

ملحف. [ م ِ ح َ ] ( ع اِ ) چادر. مِلْحَفة. ج ، ملاحف. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). چادر که زن خود را با آن بپوشاند. ملحفة. ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ). و رجوع به ملحفة شود. || لباس که بالای لباسهای دیگر بپوشند. ( از اقرب الموارد ).
ملحف. [ م ُ ح ِ ] ( ع ص ) ملحف الملح ؛ ستیهنده. ( مهذب الاسماء ). ستیهنده. ( آنندراج ). ستیهنده و مبرم. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به الحاف شود.

فرهنگ فارسی

ملحف الملح ستیهنده .

پیشنهاد کاربران

بپرس