ملثمین. [ م ُ ل َث ْ ث َ ]( اِخ ) قومی از مغاربه که بر اندلس فرمانروایی یافتند. ( از ذیل اقرب الموارد ). خاندانی که به مرابطین نیز مشهورند. ( عیون الانباء ج 2 ص 64 ). سلسله ای از سلاطین مغاربه. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). یکی از بزرگترین سلسله های اسلامی مغرب که به مرابطین نیز شهرت دارند. این سلسله از حدود 440 تا 541 هَ. ق. در مغرب اقصی و اندلس حکومت کردند. مؤسس این سلسله عبداﷲ بن تاشفین نام داشت که خود را مطیع خلیفه عباسی بغداد اعلام کرد و پس از وی ابوبکر و برادر عبداﷲ یوسف بن تاشفین ابتدا سجلماسه و بعد شهر اغلمات را تصرف کردند و شهر مراکش را ساختند و سپس در مدت پنجاه سال بلاد فاس و مکناسه و سبته و طنجه و... را تحت فرمان خود درآوردند. یوسف بن تاشفین بنا به درخواست پادشاه مسلمان اشبیلیه به اندلس نیز لشکر کشید و عیسویان را از بلاد مسلمان نشین اندلس بیرون راند. مدت حکومت این سلسله قریب به یک قرن طول کشید و سرانجام به دست امرای «الموحدین » از میان رفتند: و آخر ما اجتمع رایهم علیه ان یکتبوا الی یعقوب یوسف بن تاشفین ملک الملثمین صاحب مراکش یستنجدونه. ( ابن خلکان ج 2 ص 136 ). و رجوع به قاموس الاعلام ترکی و طبقات سلاطین اسلام صص 34 - 37 شود.
