ملت فروز

لغت نامه دهخدا

ملت فروز. [ م ِل ْ ل َ ف ُ ] ( نف مرکب ) موجب رواج ملت. موجب رونق کار ملت :
افسرخدای خسرو، کشورگشای رستم
ملت طراز عادل ، ملت فروز داور.
خاقانی.
و رجوع به ملت شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه باعث رونق کار ملت باشد : [ افسر خدای خسرو کشور گشای رستم ملکت طراز عادل و ملت فروز داور . ] ( خاقانی . سج . ۱۸۹ )

پیشنهاد کاربران

بپرس