ملایری شجاع

را در آن وزارت پیمود تا سرانجام به مدیر کلى آنجا رسید. در 1340 به مدیر عاملى شرکت واحد اتوبوسرانى تهران و حومه منصوب گردید و ظرف چهار سال اقدامات بنیادى مؤثرى در آن سازمان نمود و سازمانى به فراخو در شهر تهران پى‏ریزى کرد. به پاس خدماتى که انجام داده بود معاونت وزارت کشور هم ضمیمه کار او شد. بعدا به ریاست هیئت مدیره و مدیر عاملى شیلات شمال منصوب گردید و سه سال نیز بلامعارض در آن سمت بود تا اینکه استاندار مازندران شد و در عمران و آبادى آن استان تلاش بسیارى نمود. در 1350 به تهران احضار گردید و دیگر شغلى به او ارجاع نشد یا شغلى قبول ننمود. ملایرى در 56 سالگى در اثر یک عمل جراحى درگذشت. وى علاوه بر مشاغل مهم سیاسى و اجتماعى نویسنده‏اى توانا و منقد بود و گذشته از مقالات متعددى که در جراید مى‏نوشت چند تألیف مهم و مؤثر دارد که مى‏توان کتاب �رهبر فرماندار� را نام برد. او در اواخر عمر نسبتا مرد مرفهى بود و جزء ثروتمندان ایران محسوب مى‏گردید.