ملانوسیت سلول تولیدکننده رنگدانه در پوست، مو، و چشم است که رنگ این اعضا را تعیین می کند. عامل اصلی تعیین کننده رنگ، تعداد ملانوسیتها نیست بلکه میزان فعالیت آن ها مهم است. تولید ملانین در یک بخشی سلول به نام ملانوزوماز اسیدآمینه تیروزین اتفاق می افتد. مو و پوست با رنگدانه تیره حاوی ملانوزوم هایی با مقادیر بیشتر ملانین هستند.
این اختلالات در نتیجه تغییر در تعدادملانوسیت ها یا افزایش یا کاهش در میزان فعالیت آن ها است. لکودرما در ارتباط با اختلالات التهابی پوست نظیر درماتیت آتوپیک ، پیسی ( به انگلیسی: vitiligo ) و آلبینیسم سه مورد از شایعترین اختلالات همراه با کاهش رنگدانه پوستی ( به انگلیسی: hypopigmentation ) می باشند.
یکی از شایعترین اختلالات افزایش رنگدانه ( به انگلیسی: hyperpigmentation ) ملاسما است شرایطی مکن است به طور اولیه در زنان در دوران بارداری ایجاد شود اما الزاماً فقط در زنان رخ نمی دهد یا ممکن است طی دوران بارداری ایجاد نشده باشد. [ ۱]
در انسان ، ملانین عامل اصلی تعیین کننده رنگ پوست است. این ماده همچنین در مو ، بافت رنگی زیر عنبیه چشم و عروق استریایی گوش داخلی دیده می شود. در مغز ، بافتهای دارای ملانین شامل سلولهای عصبی مدولا و رنگدانه دار در نواحی ساقه مغز مانند locus coeruleus هستند. همچنین در zona reticularis غده فوق کلیه رخ می دهد.
ملانین موجود در پوست توسط ملانوسیت ها تولید می شود که در لایه پایه اپیدرم وجود دارد. اگرچه به طور کلی[ ۲] ، انسان دارای غلظت مشابهی از ملانوسیت ها در پوست خود است ، ملانوسیت ها در برخی از افراد و گروه های قومی مقادیر متغیر ملانین تولید می کنند. بعضی از انسان ها در بدن خود ترکیب ملانین بسیار کم یا اصلاً ندارند ، بیماری معروف به آلبینیسم.
از آنجا که ملانین مجموع مولکولهای کوچکتر از اجزا است ، انواع مختلفی از ملانین با نسبتهای مختلف و الگوهای پیوند این مولکولها وجود دارد. فوملانین و اوملانین هر دو در پوست و موی انسان یافت می شوند ، اما اوملانین فراوان ترین ملانین در انسان است و همچنین به عنوان فرم کمبود آلبینیسم است.
بخشی از فرمول ساختاری ایوملانین. " ( COOH ) " می تواند COOH یا H یا به ندرت ) جایگزینهای دیگر باشد. فلش محل ادامه پلیمر را نشان می دهد.
مدتهاست که تصور می شد که پلیمرهای اوملانین شامل پلیمرهای 5، 6 - دی هیدروکسی اندول ( DHI ) و 5، 6 - دی هیدروکسی اندول - 2 - کربوکسیلیک اسید ( DHICA ) بهم پیوند خورده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین اختلالات در نتیجه تغییر در تعدادملانوسیت ها یا افزایش یا کاهش در میزان فعالیت آن ها است. لکودرما در ارتباط با اختلالات التهابی پوست نظیر درماتیت آتوپیک ، پیسی ( به انگلیسی: vitiligo ) و آلبینیسم سه مورد از شایعترین اختلالات همراه با کاهش رنگدانه پوستی ( به انگلیسی: hypopigmentation ) می باشند.
یکی از شایعترین اختلالات افزایش رنگدانه ( به انگلیسی: hyperpigmentation ) ملاسما است شرایطی مکن است به طور اولیه در زنان در دوران بارداری ایجاد شود اما الزاماً فقط در زنان رخ نمی دهد یا ممکن است طی دوران بارداری ایجاد نشده باشد. [ ۱]
در انسان ، ملانین عامل اصلی تعیین کننده رنگ پوست است. این ماده همچنین در مو ، بافت رنگی زیر عنبیه چشم و عروق استریایی گوش داخلی دیده می شود. در مغز ، بافتهای دارای ملانین شامل سلولهای عصبی مدولا و رنگدانه دار در نواحی ساقه مغز مانند locus coeruleus هستند. همچنین در zona reticularis غده فوق کلیه رخ می دهد.
ملانین موجود در پوست توسط ملانوسیت ها تولید می شود که در لایه پایه اپیدرم وجود دارد. اگرچه به طور کلی[ ۲] ، انسان دارای غلظت مشابهی از ملانوسیت ها در پوست خود است ، ملانوسیت ها در برخی از افراد و گروه های قومی مقادیر متغیر ملانین تولید می کنند. بعضی از انسان ها در بدن خود ترکیب ملانین بسیار کم یا اصلاً ندارند ، بیماری معروف به آلبینیسم.
از آنجا که ملانین مجموع مولکولهای کوچکتر از اجزا است ، انواع مختلفی از ملانین با نسبتهای مختلف و الگوهای پیوند این مولکولها وجود دارد. فوملانین و اوملانین هر دو در پوست و موی انسان یافت می شوند ، اما اوملانین فراوان ترین ملانین در انسان است و همچنین به عنوان فرم کمبود آلبینیسم است.
بخشی از فرمول ساختاری ایوملانین. " ( COOH ) " می تواند COOH یا H یا به ندرت ) جایگزینهای دیگر باشد. فلش محل ادامه پلیمر را نشان می دهد.
مدتهاست که تصور می شد که پلیمرهای اوملانین شامل پلیمرهای 5، 6 - دی هیدروکسی اندول ( DHI ) و 5، 6 - دی هیدروکسی اندول - 2 - کربوکسیلیک اسید ( DHICA ) بهم پیوند خورده است.
wiki: ملانوسیت