ملامت بار

لغت نامه دهخدا

ملامت بار. [ م َ م َ ] ( نف مرکب ) توأم با ملامت. توأم با عتاب و سرزنش : سخنان ملامت بار.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه سرزنش کند توام با ملامت : [ نگاه ملامت باری باو کرد . ]

پیشنهاد کاربران

بپرس