ملاقات با مردمان برجسته ( به انگلیسی: Meetings with Remarkable Men ) قسمت دوم فیلم سه گانهٔ همه و همه چیز است که نویسنده آن جورج ایوانویچ گورجیف است. این کتاب زندگینامهٔ خود نویسنده است که اول بار در ۱۹۶۳ به چاپ رسید و داستان بزرگ شدن گورجیف جوان را در دنیایی بازگو می کند که میان تجربه های توضیح ناپذیر او و علوم در حال رشد نوین شکاف خورده بود.
کتاب قالب خاطرات گورجیف دربارهٔ "مردمان برجستهٔ " گوناگونی را که او ملاقات کرده با شروع از پدرش به خود می گیرد. این افراد کشیش ارمنی پوگوسیان، دوستش سولوویو، شاهزاده لوبوودسکی، شاهزاده ای روسی با علائق متافیزیکی و نه تن دیگر و یک سگ را دربرمی گیرد.
در جریان توصیف این شخصیت ها گورجیف داستان آنها را در داستان سفرهای خودش می آورد و از این گذشته، به متنها یا استادان روحانی در سرزمین های گوناگون ( بیشتر در آسیای مرکزی ) هم در میان داستان آنها اشاره می کند. گورجیف این گروه را «جویندگان حقیقت» می نامد.
بیشتر آنها در واقع حقیقت را در قالب سرنوشت معنوی مناسبی می یابند. فلسفهٔ متضمن این گفته که مردم در کل زندگی خود را در خواب سپری می کنند، نسبت به خود آگاه نیستند، و بنابراین مانند ماشین رفتار می کنند و تابع علت ها و فشارهای بیرونی هستند. از این گذشته، یکی از ارزیابی های اصلی این داستان بلند این است که مردمان دورانهای گذشته، نسبت به مردمان امروز در شرایط بیرونی مناسب تر و سطوح درونی عالیتری زندگی می کردند. به هماهنگی های نهانی بسیار دیگری هم توجه یا اشاره می شود.
این ادعاهای در ستیز با باورهای نوین به عده ای الهام بخشید تا بپرسند این اثر تا چه اندازه زندگی نامه نویسی است. برای نمونه، گورجیف ادعا می کند که اول بار حماسهٔ گیلگمش را به صورت حماسه ای شفاهی شنیده که پدرش از روی حافظه می خوانده، ادعا می کند که با انجمن های گوناگون برادری از جمله انجمن برادری سارمونگ تماس یافته، نقشهٔ «پیش از شن مصر» را نسخه برداری کرده و شاهد شمار زیادی معجزهها و پدیده های راز و رمزگرا بوده است. در حال حاضر گروهی راز و رمزگرا از افرادی که به شکلی آزاد با هم ارتباط دارند و به آنچه «کار» نامیده می شود و بخش عملی آموزه های گورجیف است می پردازند. به گونه ای می توان گفت که بسیاری از صحنه سازی ها در کتاب ملاقات نمادین یا «داستانهایی آموزنده» است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکتاب قالب خاطرات گورجیف دربارهٔ "مردمان برجستهٔ " گوناگونی را که او ملاقات کرده با شروع از پدرش به خود می گیرد. این افراد کشیش ارمنی پوگوسیان، دوستش سولوویو، شاهزاده لوبوودسکی، شاهزاده ای روسی با علائق متافیزیکی و نه تن دیگر و یک سگ را دربرمی گیرد.
در جریان توصیف این شخصیت ها گورجیف داستان آنها را در داستان سفرهای خودش می آورد و از این گذشته، به متنها یا استادان روحانی در سرزمین های گوناگون ( بیشتر در آسیای مرکزی ) هم در میان داستان آنها اشاره می کند. گورجیف این گروه را «جویندگان حقیقت» می نامد.
بیشتر آنها در واقع حقیقت را در قالب سرنوشت معنوی مناسبی می یابند. فلسفهٔ متضمن این گفته که مردم در کل زندگی خود را در خواب سپری می کنند، نسبت به خود آگاه نیستند، و بنابراین مانند ماشین رفتار می کنند و تابع علت ها و فشارهای بیرونی هستند. از این گذشته، یکی از ارزیابی های اصلی این داستان بلند این است که مردمان دورانهای گذشته، نسبت به مردمان امروز در شرایط بیرونی مناسب تر و سطوح درونی عالیتری زندگی می کردند. به هماهنگی های نهانی بسیار دیگری هم توجه یا اشاره می شود.
این ادعاهای در ستیز با باورهای نوین به عده ای الهام بخشید تا بپرسند این اثر تا چه اندازه زندگی نامه نویسی است. برای نمونه، گورجیف ادعا می کند که اول بار حماسهٔ گیلگمش را به صورت حماسه ای شفاهی شنیده که پدرش از روی حافظه می خوانده، ادعا می کند که با انجمن های گوناگون برادری از جمله انجمن برادری سارمونگ تماس یافته، نقشهٔ «پیش از شن مصر» را نسخه برداری کرده و شاهد شمار زیادی معجزهها و پدیده های راز و رمزگرا بوده است. در حال حاضر گروهی راز و رمزگرا از افرادی که به شکلی آزاد با هم ارتباط دارند و به آنچه «کار» نامیده می شود و بخش عملی آموزه های گورجیف است می پردازند. به گونه ای می توان گفت که بسیاری از صحنه سازی ها در کتاب ملاقات نمادین یا «داستانهایی آموزنده» است.
wiki: ملاقات با مردمان برجسته