ملافاضل دربندی

[ویکی اهل البیت] ملا آقا دربندی فرزند ملا عابد معروف به فاضل دربندی یکی از شخصیتهای بزرگ علمی و عملی در قرن سیزدهم هجری بود. آغاز جوانی را سالها در عتبات از محضر شریف العلما، صاحب ضوابط و اعلام دیگر برخوردار بود، و با اینکه در ردیف مجتهدین بود از محضر شیخ انصاری و اعلام بزرگ غافل نبود. وی سالها در حوزه عراق تدریس می نمود و قسمتی از سنوات عمر او در خدمت مردم ایران (در تهران) سپری شد. فاضل از ارادتمندان به حضرت خامس آل عبا حضرت سید الشهداء علیه السلام بود. او در مجالس سوگواری با شنیدن مصائب حضرت، پس از گریه زیاد از حالت طبیعی خارج مـــی شد، روزها بی اختیار در سوگ شهدا می نالید و گریه و زاری می کرد. و چون فردی که عزیزان بسیاری از دست داده، به سر و سینه می زد و پس از ضجه و زاری غش می کرد. آقا کتبی در مقتل و مراثی به رشته تحریر برد و با خواندن آنها خود و مردم را به سوگ می نشانید.
آقای دربندی کتب روایات و احادیث معصومین را بدون وضو لمس ننمود و چون قرآن مجید می بوسید و بر دیده می سائید، فاضل دربندی گذشته از تربیت فضلا، آثاری نیز به نام خزائن الاصول و خزائن الاحکام در فقه و اصول، اسرار الشهاده در مقتل، سعادات در مراثی، قوامیس در رجال از خویش به جا گذاشت و سرانجام در سال 1286 در تهران وفات نمود. جنازۀ او را به کربلای حسینی مدفون نمودند.