[ویکی فقه] تلازم در عالم واقع بین حکم عقل و حکم شرع را ملازمه واقعی گویند.
ملازمه واقعی، مقابل ملازمه ظاهری بوده و عبارت است از ملازمه ای که در واقع و در نظر شارع میان حکم عقل مستقل و حکم شرع وجود دارد؛ به این معنا که هر چیزی را که عقل در درک حسن و قبح آن استقلال دارد، در صورتی که در واقع و در نظر شارع مانعی برای آن نباشد، شرع نیز به وجوب و حرمت آن حکم می کند. البته این در فرضی است که عقل بر مصالح و مفاسد واقعی احاطه کامل دارد و بپذیریم که عقل هر چه را حکم کند نظر شارع نیز همان است.
عناوین مرتبط
۱. ↑ فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۳، ص۶۰.
...
ملازمه واقعی، مقابل ملازمه ظاهری بوده و عبارت است از ملازمه ای که در واقع و در نظر شارع میان حکم عقل مستقل و حکم شرع وجود دارد؛ به این معنا که هر چیزی را که عقل در درک حسن و قبح آن استقلال دارد، در صورتی که در واقع و در نظر شارع مانعی برای آن نباشد، شرع نیز به وجوب و حرمت آن حکم می کند. البته این در فرضی است که عقل بر مصالح و مفاسد واقعی احاطه کامل دارد و بپذیریم که عقل هر چه را حکم کند نظر شارع نیز همان است.
عناوین مرتبط
۱. ↑ فوائد الاصول، نائینی، محمد حسین، ج۳، ص۶۰.
...
wikifeqh: ملازمه_واقعی