[ویکی فقه] بحث از تلازم بین امر یا نهی شرع با حکم عقل به حسن یا قبح را ملازمه حکم شرع و عقل گویند.
ملازمه حکم شرع و عقل، یعنی این که اگر شرع به چیزی حکم کند عقل هم به همان حکم می کند؛به بیان دیگر، هرگاه شارع به چیزی امر یا از چیزی نهی کند، عقل نیز به حسن یا قبح آن حکم می کند.
وجود یا عدم ملازمه
مشهور میان اصولی های شیعه آن است که میان حکم شرع و عقل ملازمه ای وجود ندارد، زیرا چه بسا شارع به کاری دستور می دهد، اما عقل قدرت درک ملاک آن را ندارد؛
← مثال
۱. ↑ الرسائل الاربع قواعد اصولیة و فقهیة، سبحانی تبریزی، جعفر، جزء ۱، ص۷۷.
...
ملازمه حکم شرع و عقل، یعنی این که اگر شرع به چیزی حکم کند عقل هم به همان حکم می کند؛به بیان دیگر، هرگاه شارع به چیزی امر یا از چیزی نهی کند، عقل نیز به حسن یا قبح آن حکم می کند.
وجود یا عدم ملازمه
مشهور میان اصولی های شیعه آن است که میان حکم شرع و عقل ملازمه ای وجود ندارد، زیرا چه بسا شارع به کاری دستور می دهد، اما عقل قدرت درک ملاک آن را ندارد؛
← مثال
۱. ↑ الرسائل الاربع قواعد اصولیة و فقهیة، سبحانی تبریزی، جعفر، جزء ۱، ص۷۷.
...
wikifeqh: کل_ما_حکم_به_الشرع_حکم_به_العقل