مل بی

لغت نامه دهخدا

ملبی ٔ. [ م ُ ل َب ْ ب ِءْ ] ( ع ص ) ناقة ملبی ٔ؛ ماده شتری که در پستان آن فله پدید آمده باشد. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

ملبی ٔ. [ م ُب ِءْ ] ( ع ص ) ماده شتری که هنگام زادن آن نزدیک باشد. ج ، ملابی ٔ. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ملابی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس