مقیمای مقصود. [ م ُ ی ِ م َ ] ( اِخ ) پسر ملامقصود علی از شاعران قرن یازدهم هجری است. از اوست :نمی آید ز کس این کار جز بادام چشم توتب و لرز دل بیمار را ازیک نظر بستن.و رجوع به تذکره نصرآبادی ص 355 و356 و فرهنگ سخنوران شود.
