مقیاس فاصله اجتماعی بوگاردوس ( به انگلیسی: Bogardus social distance scale ) یک تست روان شناسی و مقیاس علوم اجتماعی است که توسط اموری استفن بوگاردوس ( ۲۱ فوریه ۱۸۸۲–۲۱ اوت ۱۹۷۳ ) جامعه شناس آمریکایی ساخته شده است تا به طور تجربی تمایل افراد را برای مشارکت در تماس های اجتماعی با درجات مختلف نزدیکی با اعضای گروه های اجتماعی متعدد همانند گروه های نژادی و قومی را بسنجد.
این مقیاس از افراد می پرسد تا چه حد اعضا هر گروه پذیرفته می شوند ( نمره ۱٫۰۰ برای گروهی در نظر گرفته می شود که دارای فاصله اجتماعی نیست ) :
• به عنوان بستگان نزدیک از طریق ازدواج ( یعنی، به عنوان همسر قانونی یک خویشاوند نزدیک ) ( امتیاز ۱٫۰۰ )
• به عنوان دوستان شخصی نزدیک من ( ۲٫۰۰ )
• به عنوان همسایه در همان خیابان ( ۳٫۰۰ )
• به عنوان همکاران در همان کار من ( ۴٫۰۰ )
• به عنوان شهروند در کشور من ( ۵٫۰۰ )
• به عنوان مسافر غیرشهروندی در کشور من ( ۶٫۰۰ )
• ممنوعیت از ورود به کشور من ( ۷٫۰۰ )
«مقیاس فاصله اجتماعی بوگاردوس» یک مقیاس تجمعی ( همانند مقیاس گاتمن ) است زیرا توافق با هر گزینه به معنای توافق با همه موارد پیشین است.
پژوهش های بوگاردوس نخست در سال ۱۹۲۵ و سپس در سال های ۱۹۴۶، ۱۹۵۶ و ۱۹۶۶ تکرار شد و نشان می داد فاصله اجتماعی در ایالات متحده کمی کاهش می یابد و تمایزهای بین گروه ها کمتر می شود. این مطالعه در سال ۲۰۰۵ نیز تکرار شد. نتایج از وجود این گرایش پشتیبانی می کند و نشان می دهد میانگین فاصله اجتماعی در مقایسه با مطالعات پبشین کاهش یافته است. [ ۱]
از نظر بوگاردوس، فاصله اجتماعی تابعی از فاصله عاطفی بین اعضای دو گروه است: « مطالعات فاصله اجتماعی، مرکز توجه بر واکنش های احساسی افراد نسبت به افراد و گروه های مردمان دیگر است. »[ ۲] بنابراین، از نظر او، فاصله اجتماعی اساساً معیاری است برای اینکه اعضای یک گروه چقدر نسبت به گروه دیگر احساس همدردی می کنند.
• فرض یک دستورالعمل قابل اجرا در اختیار گزینه ها و همراه با آن، فرض دلالت آن بر اینکه مقایسه رتبه ها بین فردی است منجر به مسایل احتمالی زیر می شود:
• اول، ممکن است گزینه هایی در مقیاس باشد که به طور کافی روشن نشده است، با این نتیجه که ترتیب گزینه ها توسط پاسخگویان ممکن است برای زیرگروه های مختلف متفاوت باشد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین مقیاس از افراد می پرسد تا چه حد اعضا هر گروه پذیرفته می شوند ( نمره ۱٫۰۰ برای گروهی در نظر گرفته می شود که دارای فاصله اجتماعی نیست ) :
• به عنوان بستگان نزدیک از طریق ازدواج ( یعنی، به عنوان همسر قانونی یک خویشاوند نزدیک ) ( امتیاز ۱٫۰۰ )
• به عنوان دوستان شخصی نزدیک من ( ۲٫۰۰ )
• به عنوان همسایه در همان خیابان ( ۳٫۰۰ )
• به عنوان همکاران در همان کار من ( ۴٫۰۰ )
• به عنوان شهروند در کشور من ( ۵٫۰۰ )
• به عنوان مسافر غیرشهروندی در کشور من ( ۶٫۰۰ )
• ممنوعیت از ورود به کشور من ( ۷٫۰۰ )
«مقیاس فاصله اجتماعی بوگاردوس» یک مقیاس تجمعی ( همانند مقیاس گاتمن ) است زیرا توافق با هر گزینه به معنای توافق با همه موارد پیشین است.
پژوهش های بوگاردوس نخست در سال ۱۹۲۵ و سپس در سال های ۱۹۴۶، ۱۹۵۶ و ۱۹۶۶ تکرار شد و نشان می داد فاصله اجتماعی در ایالات متحده کمی کاهش می یابد و تمایزهای بین گروه ها کمتر می شود. این مطالعه در سال ۲۰۰۵ نیز تکرار شد. نتایج از وجود این گرایش پشتیبانی می کند و نشان می دهد میانگین فاصله اجتماعی در مقایسه با مطالعات پبشین کاهش یافته است. [ ۱]
از نظر بوگاردوس، فاصله اجتماعی تابعی از فاصله عاطفی بین اعضای دو گروه است: « مطالعات فاصله اجتماعی، مرکز توجه بر واکنش های احساسی افراد نسبت به افراد و گروه های مردمان دیگر است. »[ ۲] بنابراین، از نظر او، فاصله اجتماعی اساساً معیاری است برای اینکه اعضای یک گروه چقدر نسبت به گروه دیگر احساس همدردی می کنند.
• فرض یک دستورالعمل قابل اجرا در اختیار گزینه ها و همراه با آن، فرض دلالت آن بر اینکه مقایسه رتبه ها بین فردی است منجر به مسایل احتمالی زیر می شود:
• اول، ممکن است گزینه هایی در مقیاس باشد که به طور کافی روشن نشده است، با این نتیجه که ترتیب گزینه ها توسط پاسخگویان ممکن است برای زیرگروه های مختلف متفاوت باشد.
