مقلید

لغت نامه دهخدا

مقلید. [ م ِ ] ( معرب ، اِ ) کلید. ( مهذب الاسماء ) ( ترجمان القرآن ). کلید. فارسی معرب و لغتی است در «اقلید». ج ، مقالید. ( المعرب جوالیقی ).

پیشنهاد کاربران

( له مقالید السماوات و الارض ) .
مقلد : مقلید جمع مقالید است . مقالید به گفته غالب ارباب لغت جمع است ( هر چند زمخشری در کشاف می گوید این کلمه مفردی از جنس خود ندارد ) و مقلید و اقلید
هر دو به معنی کلید است ، و به گفته لسان العرب و بعضی دیگر اصل آن از کلید فارسی گرفته شده ، و در عربی نیز به همین معنی استعمال می شود ، بنابر این مقالید السماوات و الارض به معنی کلیدهای آسمانها و زمین می باشد .
...
[مشاهده متن کامل]

این تعبیر معمولا کنایه از مالکیت و یا سلطه بر چیزی است ،
( تفسیر نمونه ج : 19 ص : 523 )

بپرس