مقلوع. [ م َ ] ( ع ص ) امیر معزول. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). معزول و از کار خارج شده. || ازبیخ برکنده شده و از جای خود برداشته شده. ( ناظم الاطباء ). منتزع. ( اقرب الموارد ). || فرس مقلوع ؛ اسب که بر پشتش دایره قالع باشد. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || گرفتار بیماری قلاع . ( از اقرب الموارد ).
فرهنگ معین
(مَ ) [ ع . ] (اِمف . ) از بیخ برکنده شده .
فرهنگ عمید
۱. از بیخ کنده شده، از جا برداشته شده. ۲. معزول و برکنار شده از کار.
