[ویکی نور] شهاب الدین ابوالعباس احمد بن محمد بن احمد بن یحیی بن عبدالرحمن بن ابی العیش بن محمد، المقّری التلمسانی،در حدود 1000 ق در تلمسان زاده شد.کلمۀ مقّری نشان می دهد که خاندان وی از دهکده ای کوچک واقع در نزدیکی شهر مذکور بوده و دلیلی ندارد که آن را صورت تحریف یافته ای از «مقری» به معنی قاری یا معلّم قرآن بگیریم.یکی از اسلاف وی معلّم ابن الخطیب، ادیب معروف اندلسی قرن چهاردهم میلادی بوده است.شاید از نفوذ این رابطه بود که مقّری خوانندۀ علاقه مند این نویسنده و شاعر بزرگ شد و کتاب اساسی خویش«نفح الطیب» را بدو اختصاص داد. مقّری در کودکی شاگرد عموی خویش بود که مقام مفتی داشت و هفت بار صحیح بخاری را پیش وی خواند و به مرور زمان تدریس آن را بیشتر از هر کتاب دیگر دوست داشت و در این باب شهرت یافت. وی در تمام عمر به تدریس حدیث پرداخت و چند کتاب در این رشته تألیف کرد که در آن سالها و بعدها هنگام اقامت در مشرق مبنای درس وی بود. ولی علاقۀ خصوصی، وی را در سنین نوجوانی به سوی ادب و تاریخ اندلس کشانید. وی در سال 1027 هجری از مغرب به نیت حج بیت اللّه به راه افتاد و تا سال 1037 ق پنج بار به حج رفت که در اثنای آن هفت بار مدینه را زیارت کرد و بارها در آنجا درس حدیث داد. در بازگشت به قاهره که قبلا در مسیر حج بدانجا پای نهاده بود، در الأزهر به تدریس پرداخت. وی از قدس،دمشق و...دیدن کرد و در دمشق در مدرسه جقمقیه به تدریس مشغول شد. مقّری در اندیشه بود که برای همیشه در دمشق مقیم شود، از این رو به قاهره برگشت تا امور خود را سروسامان دهد ولی در 1041 ق در حالی که بیش از چهل سال نداشت، به مرضی ناگهانی درگذشت.
برخی آثاری که از وی به جا مانده است عبارتند از:اتحاف المغرم المغربی، أزهار الریاض، أزهار الکمامة، إضائة الدجنة، الدر الثمین،نفح الطیب و...
نفح الطیب من غصن الأندلس الرطیب
برخی آثاری که از وی به جا مانده است عبارتند از:اتحاف المغرم المغربی، أزهار الریاض، أزهار الکمامة، إضائة الدجنة، الدر الثمین،نفح الطیب و...
نفح الطیب من غصن الأندلس الرطیب
wikinoor: مقری،_احمد_بن_محمد