مقرب الحضرت

فرهنگ عمید

کسی که مقرب دربار شاه باشد.

دانشنامه آزاد فارسی

مُقَرّبُ الحَضْرَت
عنوان عمومی که به بزرگان دربار اطلاق می شده است. این عنوان در دورۀ صفویه به طبقه ای از رجال گفته می شد که افرادی متدین، امین و مسن بودند و سال ها پیشینه خدمتگزاری داشتند. ایشان غالباً در دستگاه ایشیک آقاسی باشی یا دستگاه ناظر بیوتات سلطنتی خدمت می کردند. شب و روز در حرمسرای دربار حاضر بودند و قاپوچیان (دربانان) و ایشیک آقاسی های (مسئول تشریفات)حرم از آن ها پیروی می کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس