[ویکی نور] «مقدمه ای بر عرفان عملی و طهارت نفس و شناخت انسان کامل»، اثر سید محسن موسوی تبریزی در عصر حاضر و به زبان فارسی است که به مباحث اخلاقی و عرفانی و تربیت نفس پرداخته است.
نویسنده، هدف خود را از تألیف کتاب چنین بیان می نماید: «این کتاب بنا به درخواست بعضی از عزیزان برای تدریس در حوزه و دانشگاه تألیف گردید».
کتاب، مشتمل بر 14 بخش و هر بخش، دارای یک یا چند فصل است. فصول بخش سیزدهم، چهارده تاست و بقیه بخش ها حداقل 1 و حداکثر 5 فصل دارند. در پایان کتاب یک خاتمه کوتاه نیز ذکر شده است.
نثر کتاب نسبتا روان است. نویسنده، در تبیین مباحث مورد نظر خود، از منابع متعددی همچون قرآن، روایات، پاره ای از آثار امام خمینی، پاره ای از آثار شهید مطهری، پاره ای از آثار عرفانی و اخلاقی مثل «فصوص الحکم»، «إحیاء العلوم»، برخی از آثار روان شناسی مثل «اصول اساسی روان شناسی» و... بهره برده است.
بخش اول کتاب با عنوان «مقدمه»، دارای دو فصل است که در اولی، «عرفان» تعریف شده است و در دومی، «عارف»، معرفی گردیده است. نویسنده، در فصل اول می نویسد: بهترین تعریف عرفان و عارف را باید در آیات کریمه قرآن و سخنان نورانی اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و دعاهای آنان جستجو کرد. وی می افزاید، عارف قرآنی همان انسان و کلمه و شجره طیبه ای است که با معرفت و توجه و مراقبت و حب و استقامت و اخلاص به سوی حق در حرکت و سفر بوده و علی الدوام ظاهر و باطنش و جان و دل و علم و عملش و افعال و صفات و عقایدش، به رنگ خدا درآمده و مهمان و میزبان ملائکه بوده و...
نویسنده، هدف خود را از تألیف کتاب چنین بیان می نماید: «این کتاب بنا به درخواست بعضی از عزیزان برای تدریس در حوزه و دانشگاه تألیف گردید».
کتاب، مشتمل بر 14 بخش و هر بخش، دارای یک یا چند فصل است. فصول بخش سیزدهم، چهارده تاست و بقیه بخش ها حداقل 1 و حداکثر 5 فصل دارند. در پایان کتاب یک خاتمه کوتاه نیز ذکر شده است.
نثر کتاب نسبتا روان است. نویسنده، در تبیین مباحث مورد نظر خود، از منابع متعددی همچون قرآن، روایات، پاره ای از آثار امام خمینی، پاره ای از آثار شهید مطهری، پاره ای از آثار عرفانی و اخلاقی مثل «فصوص الحکم»، «إحیاء العلوم»، برخی از آثار روان شناسی مثل «اصول اساسی روان شناسی» و... بهره برده است.
بخش اول کتاب با عنوان «مقدمه»، دارای دو فصل است که در اولی، «عرفان» تعریف شده است و در دومی، «عارف»، معرفی گردیده است. نویسنده، در فصل اول می نویسد: بهترین تعریف عرفان و عارف را باید در آیات کریمه قرآن و سخنان نورانی اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و دعاهای آنان جستجو کرد. وی می افزاید، عارف قرآنی همان انسان و کلمه و شجره طیبه ای است که با معرفت و توجه و مراقبت و حب و استقامت و اخلاص به سوی حق در حرکت و سفر بوده و علی الدوام ظاهر و باطنش و جان و دل و علم و عملش و افعال و صفات و عقایدش، به رنگ خدا درآمده و مهمان و میزبان ملائکه بوده و...