[ویکی نور] مقتل الحسین(ع) فی منابع اهل السنه. مقتل الحسین(ع) فی منابع أهل السنة، تألیف محمدعلی حیدری به زبان عربی است. در این اثر مطالب مختلفی که در منابع اهل سنت در فضیلت و شهادت امام حسین(ع) آمده، گردآوری شده است.
کتاب، مشتمل بر مقدمه نویسنده و متن اثر در قالب عناوین متعدد، بدون تبویب و فصل بندی است.
در نگارش این اثر از 352 منبع اهل سنت به شیوه علمی با ذکر نام اثر، جلد و صفحه استفاده شده است.
برخلاف گروهی از اهل سنت که شیعه را در نقل مقتل امام حسین(ع) - و مطالبی که شیعه درباره امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا و پس از شهادت آن حضرت درباره اسرا به سمت شام نقل کرده - به غلو و دروغ و... متهم می کنند، آنچه شیعیان می گویند، در بیشتر و غالب کتب تاریخی معتبر و مقبول نزد اهل سنت که در قرن اول هجری نگارش شده، نقل شده است و هیچ مورخ سنی نیست که وقایع سال 60 و 61 هجری را ذکر کرده باشد مگر اینکه واقعه کربلا را به اجمال یا تفصیل ذکر کرده است و به لطف الهی آنچه شیعه نقل کرده در تمامی مصادر اهل سنت جز برخی آثار نادر وجود دارد و بسیاری از وقایع کربلا در ده ها مصدر اصلی آنها ذکر شده و طعن بر شیعه در این موضوع جز تهمت و دروغ نیست
نویسنده همچنین در مقدمه به عنوان اولین نکته، دلیل ذکر واقعه کربلا در منابع اهل سنت را این چنین تشریح می کند: وقایع و حوادثی که از ابتدای حرکت امام حسین(ع) با اهل بیتش از مدینه به سوی مکه و از آنجا به سوی کربلا اتفاق افتاد و حوادثی که در روز عاشورا در کربلا و پس از آن (همچون اسارت اهل بیت و حرکت دادن ایشان به سوی کوفه و شام) واقع شد، همگی به تفصیل در کتب اهل سنت نقل شده است؛ چراکه این مصیبت قلوب همه مسلمانان را آزرده کرد و هرکس که به اسلام معتقد است در این موضوع به مصیبت عظیمی گرفتار شد که از اول عالم تاکنون مانند آن اتفاق نیفتاده است
وی همچنین ادامه می دهد که با تأمل در روایات نقل شده از شیعه و سنی در نزول جبرئیل و خبر دادن به پیامبر(ص) از آن و برداشتن از تربت کربلا و گریه پیامبر(ص) و ناراحتی آن حضرت و جمیع اهل بیت(ع) در آن، روشن می کند که این واقعه مانند سایر وقایع جاری بین مردم نبوده، بلکه سر عظیمی در آن است که آن را جز خداوند نمی داند و به همین جهت پس از قرن ها کهنه نشده و حیات اسلام و مسلمین در یادآوری آن است، وگرنه با تلاش های دشمنان اسلام در از بین بردن دین از ریشه، از اسلام اثری باقی نمی ماند
کتاب، مشتمل بر مقدمه نویسنده و متن اثر در قالب عناوین متعدد، بدون تبویب و فصل بندی است.
در نگارش این اثر از 352 منبع اهل سنت به شیوه علمی با ذکر نام اثر، جلد و صفحه استفاده شده است.
برخلاف گروهی از اهل سنت که شیعه را در نقل مقتل امام حسین(ع) - و مطالبی که شیعه درباره امام حسین(ع) از مدینه تا کربلا و پس از شهادت آن حضرت درباره اسرا به سمت شام نقل کرده - به غلو و دروغ و... متهم می کنند، آنچه شیعیان می گویند، در بیشتر و غالب کتب تاریخی معتبر و مقبول نزد اهل سنت که در قرن اول هجری نگارش شده، نقل شده است و هیچ مورخ سنی نیست که وقایع سال 60 و 61 هجری را ذکر کرده باشد مگر اینکه واقعه کربلا را به اجمال یا تفصیل ذکر کرده است و به لطف الهی آنچه شیعه نقل کرده در تمامی مصادر اهل سنت جز برخی آثار نادر وجود دارد و بسیاری از وقایع کربلا در ده ها مصدر اصلی آنها ذکر شده و طعن بر شیعه در این موضوع جز تهمت و دروغ نیست
نویسنده همچنین در مقدمه به عنوان اولین نکته، دلیل ذکر واقعه کربلا در منابع اهل سنت را این چنین تشریح می کند: وقایع و حوادثی که از ابتدای حرکت امام حسین(ع) با اهل بیتش از مدینه به سوی مکه و از آنجا به سوی کربلا اتفاق افتاد و حوادثی که در روز عاشورا در کربلا و پس از آن (همچون اسارت اهل بیت و حرکت دادن ایشان به سوی کوفه و شام) واقع شد، همگی به تفصیل در کتب اهل سنت نقل شده است؛ چراکه این مصیبت قلوب همه مسلمانان را آزرده کرد و هرکس که به اسلام معتقد است در این موضوع به مصیبت عظیمی گرفتار شد که از اول عالم تاکنون مانند آن اتفاق نیفتاده است
وی همچنین ادامه می دهد که با تأمل در روایات نقل شده از شیعه و سنی در نزول جبرئیل و خبر دادن به پیامبر(ص) از آن و برداشتن از تربت کربلا و گریه پیامبر(ص) و ناراحتی آن حضرت و جمیع اهل بیت(ع) در آن، روشن می کند که این واقعه مانند سایر وقایع جاری بین مردم نبوده، بلکه سر عظیمی در آن است که آن را جز خداوند نمی داند و به همین جهت پس از قرن ها کهنه نشده و حیات اسلام و مسلمین در یادآوری آن است، وگرنه با تلاش های دشمنان اسلام در از بین بردن دین از ریشه، از اسلام اثری باقی نمی ماند
wikinoor: مقتل_الحسین(ع)_فی_منابع_أهل_السنة