مُقْتَدی عبّاسی (۴۴۹ـ۴۸۷ق)
ابوالقاسم عبدالله ملقب به المقتدی بامرالله، بیست وهفتمین خلیفۀ عباسی (حک: ۴۶۷ـ۴۸۷ق) فرزند محمد و جانشین جدش، قائم. در خلافتِ او، فرمانروای واقعی ملکشاه سلجوقی بود، اما برای رعایت احترام معنویِ خلافت ، ملکشاه و نظام الملکِ وزیر نهایت حرمت را در حق وی به جا می آوردند. مقتدی با دختر ملکشاه ازدواج کرد، اما پس از یک سال از او جدا شد. وی خلیفه ای بااراده ، دین دار، و نیکوکار بود و از نجبای بنی عباس به شمار می رفت. به فرمان او، زنان آوازه خوان و بدکاره ها از بغداد تبعید شدند و کبوتربازی ممنوع و از ریختن فاضلاب خانه ها به دجله جلوگیری شد.
ابوالقاسم عبدالله ملقب به المقتدی بامرالله، بیست وهفتمین خلیفۀ عباسی (حک: ۴۶۷ـ۴۸۷ق) فرزند محمد و جانشین جدش، قائم. در خلافتِ او، فرمانروای واقعی ملکشاه سلجوقی بود، اما برای رعایت احترام معنویِ خلافت ، ملکشاه و نظام الملکِ وزیر نهایت حرمت را در حق وی به جا می آوردند. مقتدی با دختر ملکشاه ازدواج کرد، اما پس از یک سال از او جدا شد. وی خلیفه ای بااراده ، دین دار، و نیکوکار بود و از نجبای بنی عباس به شمار می رفت. به فرمان او، زنان آوازه خوان و بدکاره ها از بغداد تبعید شدند و کبوتربازی ممنوع و از ریختن فاضلاب خانه ها به دجله جلوگیری شد.
wikijoo: مقتدی_عباسی