مقبول داشتن ؛ پذیرفتن. قبول کردن : چون این خبر به ناصرالدین رسانیدند مقبول نداشت و ارجاف انگاشت. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 49 ) . خلف این نصیحت بشنید و مقبول داشت. ( ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 60 ) . عقول حکایت آن معقول و مقبول ندارد. ( ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 412 ) .
