مقاومت فرانسه ( به فرانسوی: La Résistance française ) به مجموعهٔ فعالیت های مردم فرانسه علیه اشغال فرانسه به دست آلمان نازی و علیه همدستی رژیم ویشی با آلمان در خلال جنگ جهانی دوم گفته می شود. هسته های مقاومت گروه های کوچکی از مردان و زنان مسلح بودند که علاوه بر جنگ چریکی اقدام به پخش شب نامه ها، فراهم کردن اطلاعات سری دست اول و ایجاد شبکهٔ فرار برای سربازان متفقین و هوانوردان گرفتار در پشت خطوط دشمن می نمودند. این هسته های مقاومت در منطقه های روستایی ماکی نامیده می شد. [ ۱] [ ۲] از همهٔ طبقه های اقتصادی و رده های سیاسی جامعهٔ فرانسه از قبیل مهاجران، استادان دانشگاه، دانشجویان، اشراف، کشیش های کلیسای محافظه کار کاتولیک، لیبرال ها، آنارشیست ها و کمونیست ها در مقاومت فرانسه حضور داشتند.
مقاومت فرانسه نقش بسزایی در سرعت دادن به پیشروی متفقین به فرانسه و در پی آن حمله به نرماندی در ۶ ژوئیه ۱۹۴۴ و حمله به پرووانس در ۱۵ اوت همان سال داشت که این امر به وسیلهٔ دست پیدا کردن به اطلاعات سری نظامی مدافعان آلمانی که دیوار آتلانتیک نامیده می شد و اطلاعات نظامی در مورد استقرار ارتش آلمان نازی انجام شد. مقاومت فرانسه همچنین فعالیت های خرابکاری روی سیم توری های الکتریکی، امکانات ترابری و شبکه های ارتباطی را برنامه ریزی می کرد و انجام می داد. [ ۴] [ ۵] مقاومت فرانسه هم از نظر سیاسی و هم از نظر اخلاقی چه در خلال اشغال فرانسه و چه دهه ها پس از آن به خاطر این که نمونه ای الهام بخش از میهن پرستی و انجام وظیفه ملی و مقابله با تهدیدات احتمالی ضد ملیت فرانسوی بود دارای اهمیت بود. فعالیت های مقاومت در تضاد آشکار با سازش رژیم ویشی با آلمانی ها بود. [ ۶] [ ۷]
پس از پیاده شدن متفقین در نرماندی و پروانس بخش های چریکی مقاومت دارای سازماندهی رسمی تری شد و دارای رده بندی یکان های عملیاتی با نام نیروهای داخلی فرانسه گردید. تخمین زده می شود که نیروهای داخلی فرانسه در ژوئن ۱۹۴۴ دارای صدهزار نفر نیرو بود که در ماه پس از آن این نیرو دو برابر شد و تا اکتبر آن سال تقریباً به ۴۰۰٬۰۰۰ نفر رسید. [ ۸] گرچه ترکیب نیروهای داخلی فرانسه در برخی موارد آکنده از مشکلات سیاسی بود، ولی سرانجام نیروی موفقی بود و سبب شد که فرانسه چهارمین ارتش بزرگ در جنگ اروپا را ( ۱٫۲ میلیون نفر ) تا روز پیروزی در اروپا در مه ۱۹۴۵ بازسازی کند. [ ۶] [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمقاومت فرانسه نقش بسزایی در سرعت دادن به پیشروی متفقین به فرانسه و در پی آن حمله به نرماندی در ۶ ژوئیه ۱۹۴۴ و حمله به پرووانس در ۱۵ اوت همان سال داشت که این امر به وسیلهٔ دست پیدا کردن به اطلاعات سری نظامی مدافعان آلمانی که دیوار آتلانتیک نامیده می شد و اطلاعات نظامی در مورد استقرار ارتش آلمان نازی انجام شد. مقاومت فرانسه همچنین فعالیت های خرابکاری روی سیم توری های الکتریکی، امکانات ترابری و شبکه های ارتباطی را برنامه ریزی می کرد و انجام می داد. [ ۴] [ ۵] مقاومت فرانسه هم از نظر سیاسی و هم از نظر اخلاقی چه در خلال اشغال فرانسه و چه دهه ها پس از آن به خاطر این که نمونه ای الهام بخش از میهن پرستی و انجام وظیفه ملی و مقابله با تهدیدات احتمالی ضد ملیت فرانسوی بود دارای اهمیت بود. فعالیت های مقاومت در تضاد آشکار با سازش رژیم ویشی با آلمانی ها بود. [ ۶] [ ۷]
پس از پیاده شدن متفقین در نرماندی و پروانس بخش های چریکی مقاومت دارای سازماندهی رسمی تری شد و دارای رده بندی یکان های عملیاتی با نام نیروهای داخلی فرانسه گردید. تخمین زده می شود که نیروهای داخلی فرانسه در ژوئن ۱۹۴۴ دارای صدهزار نفر نیرو بود که در ماه پس از آن این نیرو دو برابر شد و تا اکتبر آن سال تقریباً به ۴۰۰٬۰۰۰ نفر رسید. [ ۸] گرچه ترکیب نیروهای داخلی فرانسه در برخی موارد آکنده از مشکلات سیاسی بود، ولی سرانجام نیروی موفقی بود و سبب شد که فرانسه چهارمین ارتش بزرگ در جنگ اروپا را ( ۱٫۲ میلیون نفر ) تا روز پیروزی در اروپا در مه ۱۹۴۵ بازسازی کند. [ ۶] [ ۷]
wiki: مقاومت فرانسه