مقاومت تماسی

اصطلاح مقاومت تماسی به سهمی در مقاومت کل یک سیستم اشاره دارد که می تواند به واسطه های تماسی سطوح پایه ها و اتصالات الکتریکی برخلاف مقاومت ذاتی نسبت داده شود. این اثر با اصطلاح مقاومت الکتریکی تماسی ( ECR ) توصیف می شود و درنتیجه محدودیت نواحی تماس واقعی در یک رابط و وجود لایه های سطحی مقاوم یا لایه های اکسیدی بوجود می آید. ECR ممکن است با گذشت زمان تغییر کند، اغلب کاهش می یابد، در فرآیندی که به عنوان خزش مقاومت شناخته می شود. ایده افت احتمالی الکترود تزریق توسط ویلیام شاکلی[ ۱] برای توضیح تفاوت بین نتایج تجربی و مدل تقریبی تدریجی کانال مطرح شد. علاوه بر اصطلاح ECR، مقاومت رابط، مقاومت انتقالی یا اصطلاح تصحیح نیز استفاده می شود. اصطلاح مقاومت پارازیتیک به عنوان یک اصطلاح عمومی تر استفاده می شود، که معمولاً تصور می شود که مقاومت تماسی یک جزء اصلی است.