[ویکی نور] «مقام معلّم»، مجموعه ای از سخن رانی ها و نوشته های آیة الله حسن زاده آملی، پیرامون مقام والای معلّم است. در این اثر، سعی شده است مطالبی که به طور پراکنده از ایشان در باره اهمیت احترام به استاد گفته یا نوشته شده، عرضه شود.
کتاب، مشتمل بر سه بخش است که به ترتیب یک سخن رانی، نکته هایی از کتاب هزار و یک کلمه و زندگی نامه علامه رفیعی قزوینی است.
بخش اول کتاب، مشروح سخن رانی آیة الله حسن زاده به مناسبت بزرگداشت هفته معلّم در جمع فرهنگیان است. در اردیبهشت سال 1373ش، همایشی به مناسبت بزرگداشت مقام علامه رفیعی قزوینی و مقام معلّم برگزار می شود؛ علامه رفیعی در واقع بر آیة الله حسن زاده حق استادی داشته اند، لذا با وجود کسالت مزاج، بر خود لازم می دانند در این گردهم آیی حضور یابند. وی در باره مقام علمی علامه رفیعی می گوید: «در جلسه درس آن جناب شرکت کرده ام، دو درس می فرمود: یکی معقول که کتاب اسفار بود و دیگری درس خارج فقه، چون شروع به تقریر درس فرمود، گویی دریای متلاطم و بحر زخاری به حرف آمد. در اثنای تقریر چه کدها و مفاتیح علمی که امّهات و اصول معارف اصیل انسانی و قرآنی اند از بیانات و اشارات او استفاده می کردیم و هم چنین از دقت و باریک بینی و نازک یابی ایشان در مسائل فقهی.»
علامه قزوینی بر امام خمینی(ره) نیز حق استادی داشته است: «حضرت آیة اللّه رفیعی کسی بوده است که پیش از ما مرحوم امام خمینی در محضر انورش زانو زده است و معارف اندوخته است؛ یک روز در درس مصباح الانس به مناسبتی سخن از آن جناب به میان آورد و فرمود: آقای خمینی خیلی باهوش بوده است.» نویسنده، در ادامه سخن رانی، تعلیم و تعلّم را از دیدگاه آیات و روایات مورد بررسی قرار داده است.
در بخش دوم، چند نکته از کتاب هزار و یک نکته نویسنده مرتبط با موضوع کتاب، ارائه شده است. در ابتدای این بخش می خوانیم: «سمت مقدس تعلیم و تربیت، سیرت حسنه سفرای الهی است که برای تشکیل مدینه فاضله و اعتلای نفوس به فهم معارف ملکوتی و ارتقای عقول به معارج قدس ربوبی، مبعوث شده اند. آن چنان که در حالات خاص خودشان در مقام دعا از خداوند سبحان، ارسال معلّم ربانی را برای تزکیه و تعلیم انسان ها مسئلت می نمودند.»
کتاب، مشتمل بر سه بخش است که به ترتیب یک سخن رانی، نکته هایی از کتاب هزار و یک کلمه و زندگی نامه علامه رفیعی قزوینی است.
بخش اول کتاب، مشروح سخن رانی آیة الله حسن زاده به مناسبت بزرگداشت هفته معلّم در جمع فرهنگیان است. در اردیبهشت سال 1373ش، همایشی به مناسبت بزرگداشت مقام علامه رفیعی قزوینی و مقام معلّم برگزار می شود؛ علامه رفیعی در واقع بر آیة الله حسن زاده حق استادی داشته اند، لذا با وجود کسالت مزاج، بر خود لازم می دانند در این گردهم آیی حضور یابند. وی در باره مقام علمی علامه رفیعی می گوید: «در جلسه درس آن جناب شرکت کرده ام، دو درس می فرمود: یکی معقول که کتاب اسفار بود و دیگری درس خارج فقه، چون شروع به تقریر درس فرمود، گویی دریای متلاطم و بحر زخاری به حرف آمد. در اثنای تقریر چه کدها و مفاتیح علمی که امّهات و اصول معارف اصیل انسانی و قرآنی اند از بیانات و اشارات او استفاده می کردیم و هم چنین از دقت و باریک بینی و نازک یابی ایشان در مسائل فقهی.»
علامه قزوینی بر امام خمینی(ره) نیز حق استادی داشته است: «حضرت آیة اللّه رفیعی کسی بوده است که پیش از ما مرحوم امام خمینی در محضر انورش زانو زده است و معارف اندوخته است؛ یک روز در درس مصباح الانس به مناسبتی سخن از آن جناب به میان آورد و فرمود: آقای خمینی خیلی باهوش بوده است.» نویسنده، در ادامه سخن رانی، تعلیم و تعلّم را از دیدگاه آیات و روایات مورد بررسی قرار داده است.
در بخش دوم، چند نکته از کتاب هزار و یک نکته نویسنده مرتبط با موضوع کتاب، ارائه شده است. در ابتدای این بخش می خوانیم: «سمت مقدس تعلیم و تربیت، سیرت حسنه سفرای الهی است که برای تشکیل مدینه فاضله و اعتلای نفوس به فهم معارف ملکوتی و ارتقای عقول به معارج قدس ربوبی، مبعوث شده اند. آن چنان که در حالات خاص خودشان در مقام دعا از خداوند سبحان، ارسال معلّم ربانی را برای تزکیه و تعلیم انسان ها مسئلت می نمودند.»