مقام حضرت اسماعیل

[ویکی فقه] در قرآن کریم هم اوصاف ویژه اسماعیل (علیه السلام) و هم اوصاف مشترک آن حضرت با دیگر پیامبران چنین بازگو شده است.
ابراهیم پس از اجابت درخواست موهبت فرزند:«رَبِّ هَب لی مِنَ الصّلِحین»، خدا را که با وجود سالخوردگی، اسماعیل و اسحاق را به وی بخشید، سپاس می گوید:«اَلحَمدُ لِلّهِ الَّذی وَهَبَ لی عَلَی الکِبَرِ اِسمعیلَ واِسحقَ اِنَّ رَبّی لَسَمیعُ الدُّعاء»
بردباری
ویژگی حلم تنها برای اسماعیل و ابراهیم به کار رفته است:«فَبَشَّرنهُ بِغُلم حَلیم»، «اِنَّ اِبرهیمَ لَحَلیمٌ اَوّاهٌ مُنیب» روایات فراوانی بشارت به غلام حلیم را مژده به تولد اسماعیل دانسته است. همراه شدن دو ویژگی حلم با جوانی در اسماعیل از امتیازات برجسته وی دانسته شده است، زیرا این دو معمولا با هم جمع نمی شوند.
صبر و شکیبایی
در آیه ۸۵ انبیاء از اسماعیل و ذوالکفل با صفت صبر و شکیبایی یاد شده است :«واِسمعیلَ واِدریسَ وذَا الکِفلِ کُلٌّ مِنَ الصّبِرین». به گفته برخی مراد از صابر بودن اسماعیل، بردباری او بر ذبح یا استقامت او در سرزمینی بدون کشت و پرداختن به بنای کعبه است.
نیکی و نیکوکاری
...