مقاله های استثنائی انیشتین، ( به لاتین: [Annus mirabilis ) ( انگلیسی: Annus Mirabilis papers ) ، ( از "annus marrabilis" لاتین، "سال فوق العاده" ) مقاله هایی از آلبرت اینشتین در ژورنال علمی سالنامه فیزیک هستند ( Annalen der Physik ) ؛ که در سال ۱۹۰۵ منتشر شده است. این چهار مقاله به مقدار قابل توجهی به پایه گذاری فیزیک مدرن و تغییر دیدگاه ها در زمینه های فضا، زمان، جرم و انرژی کمک کردند. مجموعهٔ مقاله های استثنائی اغلب به عنوان «سال معجزه» به انگلیسی یا سال شگفت انگیز ( Wunderjahr ) در آلمان نامیده می شود.
در زمانی که این مقالات نوشته می شدند، انیشتین دسترسی آسانی به مجموعهٔ کامل منابع مرجع علمی نداشت؛ هرچند او به طور منظم به خواندن و مشارکت در ارزیابی نظرات در ژورنال سالنامهٔ فیزیک می پرداخت. علاوه بر این، تعداد همکاران علمی در دسترس برای بحث در مورد نظریه هایش معدود بودند. او در آن زمان به عنوان یک آزمایش گر در اداره ثبت اختراع در برن ( شهر ) ، سوئیس کار می کرد، و او بعدها در بارهٔ همکار کاردانش، میشل بسو، گفت که «امکان نداشت که او هرگز بتواند برای ایده هایش در سراسر اروپا همکارانی به این خوبی پیدا کند». علاوه بر این، همکاران و دیگر اعضای گروه خودشیوهٔ «آکادمی المپیک» ( موریس سولویین و پل هبیچت ) ، و نیز همسرش، میلوا ماریچ، هر یک به نوبهٔ خود تأثیری بر کار اینشتین داشته اند؛ اما چقدر مشخص نیست[ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
بنا به تصمیم انجمن بین المللی فیزیک خالص و کاربردی ( IUPAP ) ، به خاطر بزرگداشت صدمین سال انتشار فعالیت گستردهٔ انیشتین در سال ۱۹۰۵، سال ۲۰۰۵ به عنوان سال جهانی؛ سال جهانی فیزیک، اعلام شود. پس از آن این پیشنهاد توسط سازمان ملل متحد تأیید گردید.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر زمانی که این مقالات نوشته می شدند، انیشتین دسترسی آسانی به مجموعهٔ کامل منابع مرجع علمی نداشت؛ هرچند او به طور منظم به خواندن و مشارکت در ارزیابی نظرات در ژورنال سالنامهٔ فیزیک می پرداخت. علاوه بر این، تعداد همکاران علمی در دسترس برای بحث در مورد نظریه هایش معدود بودند. او در آن زمان به عنوان یک آزمایش گر در اداره ثبت اختراع در برن ( شهر ) ، سوئیس کار می کرد، و او بعدها در بارهٔ همکار کاردانش، میشل بسو، گفت که «امکان نداشت که او هرگز بتواند برای ایده هایش در سراسر اروپا همکارانی به این خوبی پیدا کند». علاوه بر این، همکاران و دیگر اعضای گروه خودشیوهٔ «آکادمی المپیک» ( موریس سولویین و پل هبیچت ) ، و نیز همسرش، میلوا ماریچ، هر یک به نوبهٔ خود تأثیری بر کار اینشتین داشته اند؛ اما چقدر مشخص نیست[ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
بنا به تصمیم انجمن بین المللی فیزیک خالص و کاربردی ( IUPAP ) ، به خاطر بزرگداشت صدمین سال انتشار فعالیت گستردهٔ انیشتین در سال ۱۹۰۵، سال ۲۰۰۵ به عنوان سال جهانی؛ سال جهانی فیزیک، اعلام شود. پس از آن این پیشنهاد توسط سازمان ملل متحد تأیید گردید.
