مقاش

/maqqAS/

لغت نامه دهخدا

مقاش. [ م َق ْ قا ] ( از ع ، اِ ) مأخوذ از منقاش تازی وبه معنی آن. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به منقاش شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - آلتی که بوسیله آن موی را از اعضای بدن کنند موچین موچینه .
ماخوذ از منقا تازی و به معنی آن

فرهنگ عمید

= منقاش

گویش مازنی

/maaghghaash/ موچین

پیشنهاد کاربران

در گویش لکی هم به معنای : انبر ذغال گیر استفاده دارد
مقاش=انبر ذغال گیر=منقاش

بپرس