مقاش

/maqqAS/

لغت نامه دهخدا

مقاش. [ م َق ْ قا ] ( از ع ، اِ ) مأخوذ از منقاش تازی وبه معنی آن. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به منقاش شود.

( اسم ) ۱ - آلتی که بوسیله آن موی را از اعضای بدن کنند موچین موچینه .
ماخوذ از منقا تازی و به معنی آن

= منقاش

/maaghghaash/ موچین

مقاش = به فتح م
درزبان لکی به معنای //انبر ، انبر ذغال //است .

در گویش لکی هم به معنای : انبر ذغال گیر استفاده دارد
مقاش=انبر ذغال گیر=منقاش