مقاری
لغت نامه دهخدا
مقاری. [ م َ ] ( ع اِ ) ( از «ق ر و» ) سرهای پشته. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
مقاری ٔ. [ م ُ رِءْ ] ( ع ص ) سبق گوینده یک روز در میان. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مقاراءة شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید