مفهوم ازادی

[ویکی فقه] مفهوم آزادی. لغویان برای آزادی معانی متعدّدی گفته اند؛ از جمله، آن را به قدرت انتخاب، رهایی، ضدّ بندگی، و استقلال در عمل و از آمیختگی رها شدن معنا کرده اند.
در اصطلاح نیز معانی بسیاری برای آزادی بیان شده؛ مانند: فقدان موانع در راه تحقّق آرزوهای انسان، سلب مانع ترقّی و تکامل، داشتن حق انجام هر عملی تا حدّی که حقّ دیگران مورد تجاوز قرار نگیرد. مصون ماندن از اراده مستبدانه دیگران و... می باشد.
مبنای تفسیر درست
تفسیر درست آزادی، به انسان شناسی بستگی دارد و آن نیز به جهان شناسی وابسته است و با تفاوت این دو، تفسیر آزادی نیز متعدّد و متفاوت می شود. مفهوم آزادی به طور مطلق، بدیهی و آشکاراست؛ امّا دست یابی به معانی دقیق انواع آن، باتوجّه به قید، متعلّق و مبنای معرفت شناسی انسانی، امکان پذیر خواهد بود و در غیر این صورت، ارائه معنایی دقیق و فراگیر امری ناشدنی است.
نعمت آزادی
آزادی، از امانت ها و موهبت های الهی است که خدای متعالی در انسان به ودیعه نهاده تا به واسطه آن، به حیات اصیل در حوزه انسان گام نهد؛ خود را از قیدهای درونی و بیرونی خلاص کند و از بردگی نفس ، به بندگی حق نایل شود؛ پس خداوند، آفریدگار انسان و همه شؤون او از جمله آزادی است و انسان در برابرش، نه تکوینی و نه تشریعی آزاد نیست.
انواع آزادی
...