مفهوم احصان

[ویکی فقه] احصان در لغت، معنای مصونیت بخشیدن و حفظ کردن دارد که با «حصن»، به معنای بنای مستحکم و غیر قابل نفوذ یا جایگاه مرتفع هم خانواده است.
لطافت واژه احصان از این جهت است که صفتی ارزشی و ثابت در شخصیت فرد را نشان می دهد با صرف نظر از برخورد با عوامل خارجی؛ ولی به ظاهر، این ویژگی ها در «حفظ» به کار نرفته است. به زره که انسان را از آسیب و جراحت مصون می دارد، درع حصین می گویند. قرآن می فرماید: صنعت زره سازی را به حضرت داوود (علیه السلام) یاد دادیم تا مردم، از خطرهای جنگ حفظ شوند: «و عَلَّمنهُ صَنعَةَ لَبوس لَکم لِتُحصِنَکم مِن بَأسِکم ...». در جای دیگر، از قلعه ها و دژهای مستحکم یهود که بر اثر ترس از جنگ در آن ها پناه می گرفتند، نام می برد: «لا یقتِلونَکم جَمیعًا اِلاّ فی قُرًی مُحَصَّنَة اَو مِن وراءِ جُدُر ...» ، «... و ظَنّوا اَنَّهُم مانِعَتُهُم حُصونُهُم مِنَ اللّهِ ...».
← استعمال فقهی
(۱) التبیان فی تفسیر القرآن؛(۲) التحقیق فی کلمات القرآن الکریم؛(۳) تفسیر شاهی او آیات الاحکام؛(۴) التفسیر الکبیر؛(۵) تفسیر نمونه؛(۶) تهذیب الاسماء و اللغات؛(۷) جامع البیان عن تأویل آی القرآن؛(۸) دائرة الفرائد در فرهنگ قرآن؛(۹) سلسلة الینابیع الفقهیه؛(۱۰) شافی العلیل؛(۱۱) الفرقان فی تفسیر القرآن؛(۱۲) فقه القرآن؛(۱۳) راوندی؛(۱۴) الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیه؛(۱۵) المبسوط فی فقه الامامیه؛(۱۶) مجمع البیان فی تفسیر القرآن؛(۱۷) مسالک الافهام الی الآیات الاحکام؛(۱۸) المصباح المنیر؛(۱۹) مفردات الفاظ القرآن؛(۲۰) معجم مقاییس اللغه؛(۲۱) موسوعة الفقه الاسلامی؛(۲۲) المیزان فی تفسیر القرآن؛(۲۳) النهایة فی مجرد الفقه و الفتاوی.