مفصل شانه[ ۱] یا مفصل کاسه ای بازویی ( گلنوهومرال ) ( به انگلیسی: Shoulder joint ) جزیی از کمربند شانه ای است. بیشرین میزان حرکت در کمربند شانه ای مربوط به مفصل شانه بوده و سه مفصل دیگر از تحرک کمتری برخوردارند. این مفصل به شکل گوی و کاسه ای[ ۲] بوده و نوعی از مفصل های زُلاله ای ( سینوویال ) است که در آن سر گرد استخوان بازو ( هومروس ) در داخل گودی کاسه ای کتف قرار می گیرد. [ ۳] برخلاف مفصل ران[ ۴] که مفصل پایداری بوده و توسط حفره عمیقی به نام حفره حقه ای ( اَسِتابولار ) حمایت می شود، مفصل شانه یک مفصل متحرک با گودی کم عمق کاسه ای ( گلنوئید ) است. [ ۵] تحرک زیاد مفصل شانه یک عامل مهم بی ثباتی[ ۶] آن محسوب می شود و بنابراین مستعد آسیب بسیاری است ( به ویژه دررفتگی ) .
سطوح مفصلی مفصل شانه شامل سر استخوان بازو و گودی کاسه ای کتف است، و سطوح مفصلی مذکور هیچ گونه تطابقی با هم ندارند، سر استخوان بازو بسیار بزرگتر از گودی کاسه ای است، برای افزایش سطح مفصلی و عمق گودی کاسه ای یک لبه غضروفی به حاشیه گودی کاسه ای اتصال دارد. کپسول مفصلی شل بوده و به خطوط اپیفیزیال گودی کاسه ای و به سر استخوان بازو اتصال می شود و طرف داخل تا گردن و دیافیز استخوان ادامه می یابد.
رباط های کاسه ای بازویی ( گلنوهومرال ) و رباط غرابی بازویی ( کوراکوهومرال ) کپسول مفصلی را تقویت می کند، غشاء زلاله ای سطوح داخلی کپسول را می پوشاند.
بورس های زیراخرمی ( ساب اکرومیال ) ، زیرغُرابی ( ساب کروکوئید ) مفصل را دربر می گیرد. وتر سر دراز ماهیچه دوسر بازویی از درون مفصل می گذرد. بورس زیرکتفی ( ساب اسکاپولار ) با کپسول مفصلی ارتباط دارد.
سرخرگ پیشین چرخشی بازو ( سیرکومفلکس هومرال قدامی ) ، سرخرگ پسین چرخشی بازو ( سیرکومفلکس هومرال خلفی ) و سرخرگ زیرکتفی این مفصل را خون رسانی می کنند. عصب های بالاکتفی ( سوپرااسکاپولار ) ، زیربغلی ( اگزیلاری ) و سینه ای ( پکتورال ) بیرونی نیز به آن عصب می دهند.
اگرچه مفصل شانه یک مفصل ناپایدار است، ولی عوامل زیر در ثبات مفصل نقش دارند:
• کلاهک گرداننده ( روتاتور کاف )
• رباط های کاسه ای بازویی
• ماهیچه دوسر بازویی ( سر دراز عضله )
• بخش پشتی کپسول مفصل شانه
• لبه گودی کاسه ای ( لبروم گلنوئید ) که باعث افزایش عمق گودی کاسه ای می گردد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسطوح مفصلی مفصل شانه شامل سر استخوان بازو و گودی کاسه ای کتف است، و سطوح مفصلی مذکور هیچ گونه تطابقی با هم ندارند، سر استخوان بازو بسیار بزرگتر از گودی کاسه ای است، برای افزایش سطح مفصلی و عمق گودی کاسه ای یک لبه غضروفی به حاشیه گودی کاسه ای اتصال دارد. کپسول مفصلی شل بوده و به خطوط اپیفیزیال گودی کاسه ای و به سر استخوان بازو اتصال می شود و طرف داخل تا گردن و دیافیز استخوان ادامه می یابد.
رباط های کاسه ای بازویی ( گلنوهومرال ) و رباط غرابی بازویی ( کوراکوهومرال ) کپسول مفصلی را تقویت می کند، غشاء زلاله ای سطوح داخلی کپسول را می پوشاند.
بورس های زیراخرمی ( ساب اکرومیال ) ، زیرغُرابی ( ساب کروکوئید ) مفصل را دربر می گیرد. وتر سر دراز ماهیچه دوسر بازویی از درون مفصل می گذرد. بورس زیرکتفی ( ساب اسکاپولار ) با کپسول مفصلی ارتباط دارد.
سرخرگ پیشین چرخشی بازو ( سیرکومفلکس هومرال قدامی ) ، سرخرگ پسین چرخشی بازو ( سیرکومفلکس هومرال خلفی ) و سرخرگ زیرکتفی این مفصل را خون رسانی می کنند. عصب های بالاکتفی ( سوپرااسکاپولار ) ، زیربغلی ( اگزیلاری ) و سینه ای ( پکتورال ) بیرونی نیز به آن عصب می دهند.
اگرچه مفصل شانه یک مفصل ناپایدار است، ولی عوامل زیر در ثبات مفصل نقش دارند:
• کلاهک گرداننده ( روتاتور کاف )
• رباط های کاسه ای بازویی
• ماهیچه دوسر بازویی ( سر دراز عضله )
• بخش پشتی کپسول مفصل شانه
• لبه گودی کاسه ای ( لبروم گلنوئید ) که باعث افزایش عمق گودی کاسه ای می گردد.
wiki: مفصل شانه