مفرق

مترادف مفرق: تارک، چکاد، میانه سر، هباک
معنی انگلیسی:
crown of the head, parting of the hair, separator, discriminating, agent

لغت نامه دهخدا

مفرق. [ م َ رَ / رِ ] ( ع اِ ) تار سر، که فرق جای موی سر است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). محل جداکردگی مویها از هم و فرق سر. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). وسط سر، آنجا که با شانه نیمی از موی سر را به یک سو و نیمی را به دیگر سوی خوابانند.جای بخشش موی از سر. تار. تارک. هباک. ج ، مفارق. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). فرق و آن خطی است که ظاهر می شود از دو نیم کردن موی سر، به هندی مانگ گویند.( غیاث ). || سر دوراهه. مَفرِقة. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). سر دوراهه که دو راه از هم جدا می گردند. ج ، مفارق. ( ناظم الاطباء ). آنجا که راه منشعب شود و راهی دیگر از آن جدا گردد. ( از اقرب الموارد ).
- مفرق الطریق ؛ سر دوراهی.آنجا که از راه ، راهی دیگر جدا شود : به جایی رسید که او را غدیر خم گویند و آن مفرق الطریق بود که مردم از آن جایگاه پراکنده شدندی. ( قصص الانبیاءص 232 ).
مفرق. [ م ُ ف َرْ رِ] ( ع ص ) پراکنده کننده. ( غیاث ) ( آنندراج ). آنکه جدا می کند و پراکنده می نماید. ( ناظم الاطباء ). جدایی افکن.( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : روزگار که مفرق احباب و ممزّق اصحاب است میان ایشان تشتیت و تفریق رسانید. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 308 ).
- مفرق الجماعات یا مفرق بین الجماعات ؛ لقب عزرائیل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) : هادم اللذات و المفرق بین الجماعات. ( سندبادنامه عربی ص 388، یادداشت ایضاً ). و رجوع به ترکیب بعد شود.
- مفرق الجمعیات ؛ لقب عزرائیل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). ورجوع به ترکیب قبل شود.
- مفرق النعم ؛ ظربان که جانوری است گنده ، مانند گربه و آن را بدان جهت چنین گویند که چون تیز دهد شتران بگریزند. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). شغاره. انگورخوار. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). از حیوانات پستاندار و گوشت خوار از خانواده خزها که شکار او از ماکیان است و پوستش را که بدون محاسبه دم تا حدود چهل سانتی متر طول دارد برای پوشاک دادوستدکنند و نوع قهوه ای پررنگ آن را مرغوب تر شمارند و نمس ( راسو ) هم از نوع سفیدپوست این جانور است. ( از لاروس ).
|| آنکه می ترساند. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
مفرق. [ م ُ ف َرْ رَ ] ( ع ص ) پراکنده. ( ناظم الاطباء ).
مفرق. [ م ُ رِ ] ( ع ص ) مرد کم گوشت یا فربه ، از اضداد است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ازناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || ناقةمفرق ؛ ناقه بچه مرده. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ). ماده شتر بچه مرده. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) پراکنده کننده جدا سازنده .
مرد کم گوشت یا فربه از اضداد است یا ناقه مفرق بچه مرده .

فرهنگ معین

(مَ رَ یا رِ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - خطی که از شانه زدن و دو قسمت کردن موها در وسط سر پیدا می شود. ۲ - جایی که راه ها منشعب می شود. ج . مفارق .

فرهنگ عمید

۱. پراکنده کننده.
۲. جدایی اندازنده.
۱. جایی که راه منشعب گردد و راه دیگر از آن جدا شود.
۲. خطی که از شانه زدن و دو قسمت کردن موها در وسط سر پیدا شود.
پراکنده.

پیشنهاد کاربران

بپرس