مفرد قمی

لغت نامه دهخدا

مفرد قمی. [ م ُ رَ دِ ق ُ ] ( اِخ ) از شاعران قرن یازدهم هجری بود که به خیاطی روزگار می گذاشته است. از اوست :
خون بلبل را نه تنها در چمن گل می خورد
هر کجا خاری است آب از چشم بلبل می خورد
بس که کردم گریه خون دیده تا ابرو رسید
آب این سرچشمه طغیان کرده بر پل می خورد.
و رجوع به تذکره نصرآبادی ص 367 و فرهنگ سخنوران تألیف خیام پور شود.

فرهنگ فارسی

از شاعران قرن یازدهم بود که به خیاطی روزگار می گذاشته است .

پیشنهاد کاربران

بپرس