مفرد تام

[ویکی فقه] مفرد تام، به معنای لفظی است که بدون انضمام لفظ دیگری معنای مستقل و کاملی داشته باشد.
لفظ مفرد به لحاظ استقلال و عدم استقلال در معنا، دو گونه است: لفظ مفرد تام و ادات. لفظ مفرد تام، لفظی است که بدون انضمام لفظ دیگری معنای مستقل و کاملی داشته باشد مانند: زید که اسم است و ضَرَبَ که فعل است. از بیان فوق روشن شد که لفظ مفرد به دو قسم اسم و فعل ( کلمه) تقسیم می گردد.
مستندات مقاله
در تنظیم این مقاله از منبع ذیل استفاده شده است: • علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.