مفخمی

مُفَخَّم اسم مفعول از ماده �فخم� و به معنای بزرگ داشته شده و بزرگوار است.
در علم قرائت نیز صفت تفخیم یعنی درشت و غلیظ کردن حروف استعلاء ( که عبارتند از: ص - ض - ط - ظ - غ - ق - خ ) .
در قرون اخیر نیز برخی خاندان سلطنتی متصف به�مفخم الدولة� بوده اند.