مفتح الابواب

لغت نامه دهخدا

مفتح الابواب. [ م ُ ف َت ْ ت ِحُل ْ اَب ْ ] ( ع ص مرکب ) گشاینده درها :
ای سخا را مسبب الاسباب
وی کرم را مفتح الابواب.
انوری ( دیوان چ نفیسی ص 16 ).
و رجوع به مدخل بعد شود.
مفتح الابواب. [ م ُ ف َت ْ ت ِ حُل ْ اَب ْ ] ( اِخ ) نامی از نامهای خدای متعال. نامی از نامهای صفاتی باری تعالی. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) :
در میخانه بسته اند دگر
افتتح یا مفتح الابواب .
حافظ.
و رجوع به مدخل قبل شود.

فرهنگ فارسی

۱ - گشاینده درها ۲- صفتی است از صفات خدای تعالی : ای سخارا مسبب الاسباب وی کرم را مفتح الابواب .
نامی از نامهای خدای متعال نامی از نامهای صفاتی باری تعالی .

فرهنگ عمید

۱. گشایندۀ درها.
۲. (اسم، صفت ) از صفات باری تعالی.

پیشنهاد کاربران

بپرس