مفت بر. [ م ُ ب َ ] ( نف مرکب ) آنکه رایگان و بدون رنج و زحمت چیزی را می برد. ( ناظم الاطباء ). || آدمی که در قمار تقلب کند و پول طرف را به حیله و تزویر و با کلاه سازی بگیرد. ( فرهنگ لغات عامیانه جمالزاده ). مقامری که بی داشتن نقدی در حلقه مقامران درآمده و ببرد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
فرهنگ فارسی
آنکه رایگان و بدون رنج و زحمت چیزی را می برد .
پیشنهاد کاربران
گاهی اوقات درگفتار عامیانه به صورت غلط مفبر تلفظ میشود ( ادبیات خیابون ) /mof - bar/ /moft - bar/
مفت بر :[ اصطلاح تخته نرد] کسی که بازی ای را به راحتی میبرد
