مفارقت یافتن. [ م ُ رَ / رِ ق َ ت َ ] ( مص مرکب ) دور شدن.جدا شدن. دور افتادن : بنده باری تا از خدمت رکاب اعلای جهانداری مفارقت یافته است... قیامتی آشکارا در دیده و دوزخی پنهان در دل دیده است. ( منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 325 ). و رجوع به مفارقت شود.
