[ویکی نور] محمد جواد مغنیة عاملی در سال (1904م) در طیردبا از توابع شهرستان صور لبنان دیده به جهان گشود.
وی در خانواده ای پایین تر از متوسط می زیست. در سنین پیش از ده سالگی همراه با پدرش برای نخستین بار، به نجف سفر کرد و در ده سالگی با از دست دادن پدر، به گفته خود وی، دوران فقر و تنگدستی را آغاز کرد.
مغنیه در سال 1925م. به نجف اشرف رفت و تا 1936م. یعنی به مدت یازده سال در این شهر به فراگیری علوم دینی پرداخت. وی «اجرومیه» و «قطرالندی» و دروسی همانند آن را از برادر خویش فراگرفت؛ معالم و کفایه را نزد سیّد حمامی گذراند و البته بیشترین بهره را نیز ظاهراً از ایشان برده است و در زندگینامه خود نوشت خویش، بیش از همه از او یاد می کند. مکاسب را نیز در محضر آیةالله خوئی گذراند و از آن پس در درس های خارج حضور یافت. او همچنین در ایام تعطیلی درس ها در نجف، اوقات خود را در کتابخانه ها می گذراند و به مطالعه مشغول بود.
پس از بازگشت به لبنان در 1936م. به روستای خود طیردبا که در نزدیکی مرز فلسطین واقع شده است، رفت و تا سال 1948م. در آن جا به تبلیغ مشغول بود و زندگی می گذراند. از یادداشت های مغنیه چنین برمی آید که در این دوره هم از آرامش روستا خرسند است و هم از این که مجالی برای خواندن و نوشتن و امکاناتی برای تحقیق و مطالعه ندارد ناخشنود.
مغنیه در سال 1948م. با عهده دار شدن سمت قاضی فقه جعفری روانه بیروت شد و از این سال تا دوران کناره گیری از کارهای اجرایی در این شهر ماند. در سال 1949م. مشاور محکمه علیای جعفری شد و از سال 1951 تا 1956 م. ریاست این محکمه را برعهده داشت و از 1956 تا 1958م. یعنی آغاز دوران بازنشستگی در سِمَت مشاور این محکمه بود.
وی در خانواده ای پایین تر از متوسط می زیست. در سنین پیش از ده سالگی همراه با پدرش برای نخستین بار، به نجف سفر کرد و در ده سالگی با از دست دادن پدر، به گفته خود وی، دوران فقر و تنگدستی را آغاز کرد.
مغنیه در سال 1925م. به نجف اشرف رفت و تا 1936م. یعنی به مدت یازده سال در این شهر به فراگیری علوم دینی پرداخت. وی «اجرومیه» و «قطرالندی» و دروسی همانند آن را از برادر خویش فراگرفت؛ معالم و کفایه را نزد سیّد حمامی گذراند و البته بیشترین بهره را نیز ظاهراً از ایشان برده است و در زندگینامه خود نوشت خویش، بیش از همه از او یاد می کند. مکاسب را نیز در محضر آیةالله خوئی گذراند و از آن پس در درس های خارج حضور یافت. او همچنین در ایام تعطیلی درس ها در نجف، اوقات خود را در کتابخانه ها می گذراند و به مطالعه مشغول بود.
پس از بازگشت به لبنان در 1936م. به روستای خود طیردبا که در نزدیکی مرز فلسطین واقع شده است، رفت و تا سال 1948م. در آن جا به تبلیغ مشغول بود و زندگی می گذراند. از یادداشت های مغنیه چنین برمی آید که در این دوره هم از آرامش روستا خرسند است و هم از این که مجالی برای خواندن و نوشتن و امکاناتی برای تحقیق و مطالعه ندارد ناخشنود.
مغنیه در سال 1948م. با عهده دار شدن سمت قاضی فقه جعفری روانه بیروت شد و از این سال تا دوران کناره گیری از کارهای اجرایی در این شهر ماند. در سال 1949م. مشاور محکمه علیای جعفری شد و از سال 1951 تا 1956 م. ریاست این محکمه را برعهده داشت و از 1956 تا 1958م. یعنی آغاز دوران بازنشستگی در سِمَت مشاور این محکمه بود.
wikinoor: مغنیه،_محمدجواد