مغناطیس انسانی

مغناطیس انسانی نام مشهوری برای ادعایی توانایی برخی افراد در جذب اشیا به پوستشان است. افرادی که ادعا می کنند چنین توانایی دارند اغلب، آهن ربای انسانی نامیده می شوند. هر چند اکثر این افراد، قادر هستند اجسام فلزی را به پوست خود بچسبانند، اما برخی از آنها مواد دیگری مانند شیشه، ظروف چوبی، پلاستیک و همچنین فلزات فاقد خاصیت فرومغناطیسی مانند برنج و آلومینیوم را به خود بچسبانند. با این حال، هیچ یک از ادعاهای ثبت شده مغناطیس انسانی با فیزیک مغناطیس مطابقت ندارد.
بسیاری از افرادی که می توانند اجسام را به بدن خود بچسبانند، می توانند این کار را نه تنها با فلز بلکه سایر مواد هم انجام دهند. این نشان می دهد که این پدیده را نمی توان با مغناطیس توضیح داد و از نوع فیزیکی دیگری استفاده می کند. بنجامین رادفورد شکاک از قطب نما برای بررسی میدان مغناطیسی شخصی که ادعا می کرد آهنربای انسانی است استفاده کرده است. وی نتیجه گرفت که این شخص میدان مغناطیسی تولید نمی کند. وی همچنین خاطرنشان کرد: این افراد معمولاً پوستی صاف و بدون مو دارند و هنگام چسبیدن اشیا کمی به پشت خم می شوند، که در صورت داشتن قدرت مغناطیسی دیگر لازم نیست. بسیاری از دانشمندان و طرفداران علم، از جمله جیمز رندی، ادعا می کنند که این توانایی را می توان با اصطکاک توضیح داد و ناشی از چسبندگی غیرمعمول پوست است. برای اثبات این موضوع، رندی نشان داده است که آهنرباهای انسانی وقتی تحت ماده معدنی طلق قرار می گیرند قدرت خود را از دست می دهند. [ ۱] [ ۲]