مغناطوتنگش

دانشنامه آزاد فارسی

مِغْناطوتَنگِش (magnetostriction)
تغییر در ابعاد ماده ای فِرومِغناطیسی، مثل آهن یا نیکل، ناشی از تغییر در جهت و وسعت مِغناطِش آن. میله ای آهنی واقع در میدان مغناطیسیِ منطبق شده با امتداد طول، در میدان مغناطیسی ضعیف اندکی کشیده و در میدان مغناطیسی قوی قدری منقبض می شود. کشیدگی و فشردگی مکانیکی میلۀ آهنی مِغناطیده، به صورت معکوس در مغناطیس میله اُفت و خیز ایجاد می کند. از این پدیده در مبدل های مغناطوتنگِش نیکِلی، که ارتعاش های صوتی با بسامد بالا را تَراگُسیل و دریافت می کنند، استفاده می شود. میلۀ آهنی خمیده، در میدان مغناطیسی که در امتداد طول باشد، کمی صاف می شود و میلۀ صافی که جریان الکتریکی را از خود عبور می دهد، در میدان مغناطیسی کمی تاب برمی دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس