مغلی
لغت نامه دهخدا
مغلی. [ م ُ ] ( ع ص ) جوشاننده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به اغلاء شود. || گران کننده نرخ. || گران خرنده چیزی.( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || گیاه بالنده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ).
مغلی. [ م ِ لا ] ( ع اِ ) رجوع به مِغلاة شود.
مغلی. [ م ُ غ ُ ] ( ص نسبی ) منسوب به مغل و زبان مردم مغلستان. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مغل و مغول شود. || مردم دلیر و بی باک و خونریز و ظالم و سنگدل و هولناک. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید