مغلوبیت
معنی انگلیسی:
defeat
لغت نامه دهخدا
مغلوبیت.[ م َ بی ی َ ] ( از ع ، مص جعلی ، اِمص ) مغلوب شدگی. مقهورشدگی. مطیعشدگی. فرمانبرداری. ( از ناظم الاطباء ). فرهنگ فارسی
( مصدر ) مغلوب شدن شکست خوردن : [ مغلوبیت ملت متمدن باستانی ایران بدست لشکریان عرب ... نه چنان ضربه ای بود که باسانی جراحت آن التیام پذیرد . ] ( خاندان نوبختی ص ط )
ماخوذ از تازی مغلوب شدگی و مقهور شدگی و مطیع شدگی و فرمانبرداری . 