مغفری. [ م ِ ف َ] ( حامص ) مغفر بودن. خاصیت مغفر داشتن : روز نبرد تو نکند دشمن تو رابا ناوک تو مغفر پولاد مغفری.فرخی ( دیوان چ عبدالرسولی ص 384 ).و رجوع به مغفر شود.