مغفرت پناه. [ م َ ف ِ رَ پ َ ] ( ص مرکب ) آمرزیده و مرده ای که گناهان وی آمرزیده و بخشیده شده باشد. ( ناظم الاطباء ). آنکه در پناه بخشایش خدا قرار گرفته باشد : صاحبقران مغفرت پناه در فیروزکوه و حدود رستمدارحکومت می نمود. ( حبیب السیر چ قدیم تهران ج 3 ص 179 ).
فرهنگ فارسی
آمرزیده و مرده که گناهان وی آمرزیده و بخشیده شده باشد .
