مغفار

لغت نامه دهخدا

مغفار. [ م ِ ] ( ع اِ ) صمغ درخت. ( مهذب الاسماء ). نوعی از رمث و سلم و طلح و جز آن یا شلم مانندی است شیرین که از گیاه یز و عشر و رمث برآید. مِغفَر یا مُغفُر. مُغفور. مِغفیر. ج ، مغافیر. ( منتهی الارب ). شلم مانندی شیرین و گنده بوی که از درخت عشر و رمث و جز آن برمی آید و آن را می خورند. ج ، مغافیر. ( ناظم الاطباء ). سکرالعشر. ( از فهرست مخزن الادویه ).

فرهنگ فارسی

صمغ درخت نوعی از رمث و سلم و طلح و جز آن یا شلم مانندی است شیرین که از گیاه یز و عشر و رمث بر آید .

پیشنهاد کاربران

بپرس