مغتاظ

لغت نامه دهخدا

مغتاظ. [ م ُ ] ( ع ص ) پرخشم. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به مغتاذ شود.

پیشنهاد کاربران

مغتاظ در گویش اعراب خوزستان مختاظ گفته میشود که به معنای ناراحت و قهر کرده می باشد.
اختاظ یعنی قهر میکنم. ( با فتح الف )

بپرس