آن مرده را که کرد چنین زنده
هرکس که این نداند مغبون است.
ناصرخسرو.
کسی کانده برد از نور خورشیدبود مغبون به عمر خویش و محزون.
ناصرخسرو.
بس باک ندارم همی ز محنت مغبون من از این عمر رایگانم.
مسعودسعد.
تو ای بازاری مغبون که طفلی را ز بی رحمی دهی دین تا یکی حبه ش ز روی حیله بستانی.
سنائی ( دیوان چ مصفا ص 349 ).
ستد و داد را مباش زبون مرده بهتر که زنده و مغبون.
سنائی.
اگر کسی نفسی از زمان صحبت دوست به ملک روی زمین می دهد زهی مغبون.
سعدی.
- مغبون شدن ؛ فریب خوردن و فریفته شدن. ( ناظم الاطباء ).- مغبون کردن ؛ فریب دادن و گول زدن. ( ناظم الاطباء ).
- امثال :
قسمت کن ، یا مغبون است یا ملعون . نظیر القاسم مغبون او ملغون. ( امثال و حکم ص 1159 و 226 ).
|| سست عقل. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).