مغبن

لغت نامه دهخدا

مغبن. [ م َ ب ِ ] ( ع اِ ) بغل. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). زیر بغل. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || بن ران. ج ، مغابن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). کش ران. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || پس گوش. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

بغل، بیخ ران، مغابن جمع
( اسم ) ۱ - بغل . ۲ - بیخ ران جمع : مغابن .
بغل زیر بغل

پیشنهاد کاربران

بپرس