مغبره

لغت نامه دهخدا

( مغبرة ) مغبرة. [ م ُ غ َب ْ ب ِ رَ ] ( ع اِ ) نام گروهی که پیوسته مشغول به ذکر خدا می باشند و مکرر می کنند قرائت قرآن راو ترغیب می کنند مردم را در اعمال اخروی. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). || گروهی که شعر می خوانند به الحان مختلف و مردم را به طرب و رقص می آورند. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

نام گروهی که پیوسته مشغول به ذکر خدا می باشند و مکرر می کنند قرائت قر آن را و ترغیب می کنند مردم را در اعمال اخروی .

پیشنهاد کاربران

بپرس